Albast

Albast, luxueuzer dan goud en zacht als fluweel, was bijzonder populair in de Europese beeldhouwkunst. M Leuven en het Musée du Louvre hebben de handen in elkaar geslagen om met een selectie werken van de veertiende tot de zeventiende eeuw alle aspecten van het materiaal te belichten. De expo toont 130 topstukken van de beste albastsnijders.

M Leuven bezit een gerenommeerde collectie laatgotische beeldhouwkunst en beschikt over decennialange expertise. Het Louvre heeft een rijke verzameling albasten werken en die is recent wetenschappelijk onderzocht. Beide musea hebben elkaar gevonden om hun bevindingen en het mooiste uit hun collecties aan het publiek te tonen in de tentoonstelling Albast in M Leuven. OKV distilleert de essentie uit deze expo in een extra themanummer.

Als albast een succesproduct was in Europa van het midden van de veertiende tot het midden van de zeventiende eeuw, was dat zonder twijfel vanwege zijn intrinsieke kwaliteiten, maar ook omdat het een equivalent van marmer was geworden. Een selectie van werken van hoge kwaliteit, het overgrote deel vrijstaande beelden, belicht de kenmerken van dit gipsgesteente en de manieren waarop het werd bewerkt.

De tentoonstelling en het okv-themanummer maken duidelijk dat het gebruik van albast in funeraire beeldhouwkunst Europese dimensies had. Albast werd eveneens gebruikt voor een breed scala aan zelfstandige kunstwerken. Uit de vijftiende en zestiende eeuw stammen mooie beelden en sculpturengroepen die gesneden werden in Frankrijk, Duitsland, Spanje en de Lage Landen.