Entre-Temps

De collages van de kubisten schetsten een mooi, weldoordacht en vredig beeld, een vernieuwde mentale compositie van de perceptie. Pierre Lallemand daarentegen tracht in het moment ervoor te blijven, het moment waarin de teerlingen geworpen maar nog niet gevallen zijn. De terugkerende elementen waarmee hij speelt in zijn collages - een glas, een bril, een vis op een bord - zijn als de zijden van een dobbelsteen. Hij is geworpen. De maaltijd is voorbij maar de vrienden zitten nogaan tafel .