Schilder van de Zee: Louis Artan

Louis Artan de Saint Martin werd in 1837 geboren in De Haag in een kunstzinnige aristocratische familie. Hij bracht zijn jeugd voornamelijk door in Brussel en het kuuroord Spa. Op 20-jarige leeftijd brak hij met de familiale traditie van een militaire carrière. Met de natuur als enige leermeester koos hij ervoor zich aan de landschapsschilderkunst te wijden. In Parijs ontmoette hij o.m. Camille Corot en Gustave Courbet, de pioniers van het Franse realisme. Henri Marcette bracht hem in contact met Félicien Rops die hem leerde etsen en zijn ''compagnon de route'' werd. Toen het gezin Artan in 1865 van Spa naar Brussel verhuisde, frequenteerde hij er het avant-gardistische kunstenaarsmilieu. Hij werd snel op sleeptouw genomen naar de landelijke omgeving van Brussel, Tervuren, Genk, Dendermonde, Moulins-Warnant en Anseremme. Een verblijf in het kleine gehucht Knokke aan de Noordzeekust en maandenlange exploraties van de Bretoense en Normandische kust en de eilanden Jersey en Guernsey brachten hem in de ban van de zee. Vanaf 1876 werd de Vlaamse en Zeeuwse Noordzeekust zijn artistieke biotoop bij uitstek. Vanop de stranden van Duinkerke, De Panne, Nieuwpoort, Oostende, Blankenberge, Heist, Knokke, Breskens en Vlissingen borstelde hij vol passie de zee. In De Panne werd een oude douanekeet op het strand zelfs een tijdlang zijn atelier. In 1890 wordt Artan geveld door de influenza-pandemie. Tot op vandaag ligt Belgiës grootste schilder van de zee begraven in Oostduinkerke onder een beschermd grafmonument ontworpen door Victor Horta.