Grotesken - Grotesques

Eind vijftiende eeuw worden in Rome de ondergrondse ruïnes van het beroemde paleis van keizer Nero ontdekt: het Domus Aurea. De muren zijn beschilderd met weelderige symmetrische versieringen, waartussen het wemelt van de bizarre dieren en fabelwezens. Dat is het begin van een nieuwe beeldtaal, die de naam 'grotesken' krijgt naar de vindplaats in 'grotachtige' ruïnes. Hans Vredeman de Vries en Cornelis Floris verspreiden de grotesken via hun gedrukte ontwerpen met eindeloze variaties. De ornamentiek van de grotesken dringt in de zestiende eeuw niet alleen door tot de schilderkunst en de architectuur maar ook tot de glasschilderkunst, het edelsmeedwerk en de boekdrukkunst. Vandaag verbinden we het begrip 'grotesk' nog steeds aan het grillige, bizarre, monsterachtige maar ook aan het karikaturale en lachwekkende. Bosch en Bruegel waren met hun drollerieën de grote pioniers van het groteske in de prentkunst. James Ensor, Fred Bervoets, René De Coninck, Carll Cneut en anderen staan in een lange traditie van kunstenaars die zich lieten en nog steeds laten inspireren door het groteske en de grotesken.

At the end of the 15th century, the underground ruins of Emperor Nero's famous palace were discovered in Rome: the Domus Aurea. The walls were painted with sumptuous symmetrical decorations teeming with a host of bizarre animals and mythical creatures. This was the beginning of a new visual language, which was known as grotesque after the site found in grotto-like ruins. Hans Vredeman de Vries and Cornelis Floris spread the grotesque style with its endless variations through their printed designs. In the 16th century, grotesque ornaments became popular not only in painting and architecture, but also in glass painting, metalsmithing and book printing. Today we still link the term grotesque to the capricious, bizarre, monstrous - but also to the caricatural and laughable. Bosch and Bruegel were the great pioneers of the grotesque in printmaking with their fantastic drolleries. James Ensor, Fred Bervoets, René De Coninck, Carll Cneut and others are part of a long tradition of artists who were, and still are, inspired by the grotesque: both as a concept and as a figural style.