Albert Baertsoen

In samenwerking met de Universiteit Gent zet MSK Gent de schilder, tekenaar en graficus Albert Baertsoen (1866-1922) in de kijker: telg uit een Gentse fabrieksfamilie, een quasi autodidact, en één van de belangrijkste spelers in de Belgische en internationale kunstscène van het fin de siècle.

Door tijdgenoten werd Baertsoen als 'le peintre de Gand' omschreven, een eretitel die niet alleen op zijn belang wees, maar ook sloeg op zijn opmerkelijke liefde voor Gent. Zijn blik was vooral gericht op de vervallen, vervuilde, verlaten stad, die hij vanaf de vroege jaren 1890 talloze keren in beeld bracht. Deze fascinatie voor middeleeuwse steden die als gevolg van de modernisering onherroepelijk van aanblik zouden wijzigen, verklaart ook waarom Baertsoen de interesse opwekte van symbolistische schrijvers als Georges Rodenbach.

Maar Baertsoen beperkte zich niet tot Gent. Hij ontpopte zich al snel tot een gewaardeerd landschapsschilder van de Schelderegio, de Noordzee en het hinterland, en bracht als zoon van een textielfabrikant de Luikse industriële landschappen in beeld.

Ook als exposant op de Biënnale in Venetië en in de Weense Secession reikte zijn invloed tot ver buiten de landsgrenzen, zodat hij bij het begin van de 20ste eeuw één van de internationaal meest tentoongestelde Belgische kunstenaars was.

Dat internationale succes had Baertsoen mede te danken aan zijn grote netwerk, uitgesproken stem en zijn impressionistische stijl. Zoals verwante schilders in zijn internationale vriendenkring - Henri Le Sidaner en Frits Thaulow - zag hij de wereld met een intimistische, melancholische en bijna fotografisch gekaderde blik. Hij verbeeldde zijn landschappen en steden dan ook opvallend vaak in regen- of sneeuwweer. Meer dan alles was hij een kunstenaar die obsessioneel door zijn thema's aangetrokken werd, en dit vertaalde in verschillende media - niet enkel in schilderijen, maar ook in tekeningen, pastellen en etsen.