My Cart
Your cart is empty
Looks like you haven't made your choice yet.
- Subtotal
Pierre Culot
1938 - 2011
- Fonds Mercator/ Mercatorfonds
- by Anne Bony, Matthew Tyas, Karl Fournier, Emmanuelle Duguet
More Information
Publisher | Fonds Mercator/ Mercatorfonds |
---|---|
ISBN | 9789462303416 |
Author(s) | Anne Bony, Matthew Tyas, Karl Fournier, Emmanuelle Duguet |
Publication date | June 2023 |
Edition | Hardback |
Dimensions | 330 x 240 mm |
Pages | 296 |
Language(s) | English ed. |
Description
Pierre Culot (1938–2011) was a Belgian ceramicist and sculptor. After training with Antoine de Vinck and English master potter Bernard Leach, he worked to build a bridge between British, Japanese and French traditions. He passionately expressed his resolution to be in the world, to be on Earth and in nature, which he understood as the sole generator of life and beauty. Throughout his life he remained faithful to his earliest experiences as a potter, evolving his ceramic works from basic forms (bowls, plates, jugs) to more daring shapes (cruciform vases, gourds, compound pots, inkwells). Shifting his imagination beyond functionality, he created sculptures and by composing outdoor sculpture-walls moved into the landscape.
***
Pierre Culot (1938-2011) was een Belgische keramist/beeldhouwer. Hij werd opgeleid door Antoine de Vinck en de Engelse meester-pottenbakker Bernard Leach. Hij behoorde tot de generatie keramisten uit de jaren 1950 die van hun ambacht een kunstvorm maakten. De klei die hij draaide, tot plakken vormde, afkrabde en verniste veranderde in courante gebruiksvoorwerpen met een majestueuze présence. Hij bleef zijn leven lang trouw aan zijn initiële pottenbakkerservaring, en liet zijn werk evolueren van keramiek in basisvormen (kommen, borden, karaffen) naar ander, gedurfder werk (kruisvormige vazen, kalebassen, samengestelde potten, inktpotten). Hij was verknocht aan de schoonheid van het gebaar, dat hij perfect beheerste, en hij ontwikkelde zijn stukken, liet ze evolueren qua afmeting en oppervlakte-effect, en combineerde in elk ervan ruwe aarde en exuberant glazuur in unieke variaties.
Zijn onweerstaanbare levensenergie werd gevoed door het contact met de natuur. Zijn verbeelding oversteeg de functionaliteit en hij paste zich in het landschap in met sculptuurmuren. Vanaf 1967 verzamelde hij blokken steen om minerale littekens te creëren in de tuinen. Het ritme, de soliditeit en het gewicht van die muren van steen en beton verrassen zowel door hun stoutmoedigheid als door hun nederigheid. Pierre Culot liet het aan de natuur over om het werk te voltooien. Hij ontwierp een tiental van die muren.