Horta and the Grammar of Art Nouveau

Victor Horta en de grammatica van de art nouveau biedt een vernieuwende en grondige analyse van de architecturale aanpak van Victor Horta, de Belgische architect wiens creaties tussen 1893 en 1905 baanbrekend waren voor de architectuur van de art nouveau. In dit boek, onder redactie van Iwan Strauven (professor architectuurgeschiedenis, ULB) en Benjamin Zurstrassen (directeur van het Hortamuseum in Brussel), is nieuw onderzoek samengebracht van nationale en internationale experts in het werk van Victor Horta, dat een nieuwe kijk biedt op de architectuur van de art nouveau.
Het eerste deel van het boek werpt een nieuw licht op de toolbox van Victor Horta. Door te focussen op de architectuurbronnen van een specifiek werk, Huis Tassel, geeft het inzicht in waar en hoe Victor Horta zijn ontwerpen bedacht. In het tweede deel worden enkele essentiële thema's van de architectuur van Victor Horta besproken, zoals het retorische gebruik van de structuur, het innovatieve gebruik van materialen en het gebruik van licht voor de uitwerking van het dynamische plan. Het geeft ook een gedetailleerde beschrijving van de plaats die Victor Horta bekleedt in Sigfried Giedions historiografie van de moderne beweging en meer specifiek in zijn baanbrekende werk Space Time Architecture. Een derde deel van het boek onderzoekt de relatie tussen de uitvinding van de art nouveau door Victor Horta en het koloniale project van koning Leopold II. Dit hoofdstuk onthult recent ontdekt archiefmateriaal in verband met het ontwerp van Victor Horta voor het paviljoen van Congo Vrijstaat voor de wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs.

Horta et la Grammaire de l'Art Nouveau propose un aperçu innovant de l'approche architecturale de Victor Horta (1861-1947), dont les créations entre 1893 et 1905 ont été déterminantes pour le développement de l'architecture Art Nouveau. Cet ouvrage présente l'oeuvre, le contexte et la boîte à outils du plus célèbre des architectes belges dans une perspective nouvelle, dégageant ce qui reste essentiel à l'Art Nouveau de Victor Horta, en dehors de son style et de son vocabulaire typiquement végétal.
Des experts internationaux jettent un éclairage nouveau sur les sources architecturales d'Horta, la manière dont il a conçu ses projets et son usage novateur de la structure et de la lumière. Le livre évoque également la réception d'Horta dans l'historiographie du Mouvement moderne et la relation entre son œuvre et l'entreprise coloniale du Roi Léopold II. Cette publication est abondamment illustrée de cartes, plans, modèles en plâtre et matériel photographique exceptionnel et inédit, commandé par Victor Horta lui-même. Ces sources archivistiques sont complétées par une série de photographies, réalisées spécialement pour cet ouvrage par le photographe d'architecture Maxime Delvaux.

Horta and the Grammar of Art Nouveau offers an innovative in-depth analysis of the architectural approach of Victor Horta, the Belgian architect whose creations between 1893 and 1905 were seminal for the development of Art Nouveau architecture. This book assembles new research by national and international experts on the work of Victor Horta, offering new perspectives on Art Nouveau architecture.
The first part of the book sheds a new light on the toolbox of Victor Horta. Focusing on the architectural sources of one specific work, the Tassel house, it gives an insight in where and how Victor Horta conceived of his designs. The second part discusses some fundamental themes of Victor Horta's architecture, such as the rhetorical use of structure, the innovative use of materials and the use of light in the development of the dynamic plan. It also gives a detailed account of the place of Victor Horta in Sigfried Giedions historiography of the modern movement and more specifically in his seminal work Space Time Architecture. A third part of the publication explores the relation between Victor Horta's invention of Art Nouveau and the colonial enterprise of King Leopold II.