Jasper Krabbé

In het nieuwe werk van Jasper Krabbé zijn de dragers veelal antiek linnen. Krabbé gebruikt de achterkant van zijn doeken die verf doorlaat en maakt deze tot wordt voorzijde. Zo draait hij de conventies binnen de schilderkunst letterlijk om. Krabbé lijkt de vluchtige stroom van passerende beelden en ervaringen te verinnerlijken om zijn doeken vervolgens te doordrenken met het resultaat in een netwerk van toeval en sturing. In deze nieuwe werken is de figuratie teruggedrongen door het proces zelf. Krabbé gebruikt doordrukken van de afbeelding om verder uit te werken of als start signaal. In aan zijn odes aan ondermeer Maria Callas gaan scherpe lijnen over in zachte en balanceren de figuren tussen abstractie en figuratie. Door de achterkant van het doorlatende linnen te gebruiken houden de afbeeldingen een openheid die meerdere interpretaties mogelijk maakt. Soms zijn afdrukken van het verpakkingsmateriaal (bubblewrap) zichtbaar die als raster van een printings mechanisme ondermeer lijken te verwijzen naar Sigmar Polke en Roy Lichtenstein. Deze nieuwe stap in zijn schildersproces markeert een radicaal vertrek van het werk dat Krabbé eerder toonde in De Fundatie in 2007.