Correspondence #1

Drawing is thinking, thinking is moving. Met die woorden kan het gelaagde werk van de Belgische kunstenaar Ronny Delrue worden samengevat. De tekening ligt al jarenlang aan de basis van zijn oeuvre. Enerzijds is ze een autonoom kunstwerk, maar anderzijds is ze als concept ook de directe kristallisatie van een vluchtige gedachtegang, die telkens weer de poorten opent naar nieuw werk. De tekening is dus niet alleen het resultaat maar tevens de motor van de creativiteit van de kunstenaar, die niet enkel ''tekent'' met potlood en papier, maar ook met foto''s, keramiek en andere materialen. Tekenen is voor Delrue het scheppen van een mentaal beeld. De genese van het beeld én de onmiddellijke betekenis ervan zitten voor hem vervat in de lijnen van de tekening zelf. Zijn tekeningen bieden daarom een intieme inkijk in het hoofd van de kunstenaar, die vanuit zijn eigen realiteit - vormgegeven door herinneringen, emoties, opvattingen - de wereld een klein beetje herschept. In Correspondances I laten drie auteurs hun hoogstpersoonlijke licht schijnen over het belang van de tekening in het werk van Delrue. Ze leggen zich elk op hun eigen manier onder meer toe op ''de tekening als dialoog'', zowel binnen het oeuvre van Delrue zelf als in relatie tot werken van andere kunstenaars en tot de toeschouwer. Met tekstbijdragen van Philippe Van Cauteren (directeur S.M.AK., Gent), Herman Parret (emeritus professor Hoger Instituut voor Wijsbegeerte, KU Leuven), Frits de Coninck (kunstcriticus), Inge Braeckman (dichter) en Mark Sadler (kunstenaar, curator en kunstcricitus). Het boek wordt gepresenteerd bij Delrues tentoonstelling in S.M.A.K., Gent (oktober 2019 - januari 2020) en later ook in CENTRALE for Contemporary Art in Brussel (november 2019 - maart 2020), Chapelle Saint-Roche en Voliere in Luik (oktober 2019 - april 2020), Galerie Jacques Cerami in Charleroi, en L.A.C. Lieu d''Art Contemporain in Narbonne.