Belvédère

Het werk van Marie Cloquet volgt in zekere zin Gerhard Richters bekende opvatting over schilderkunst na fotografie. De Duitse kunstenaar stelde dat fotografie niet gebruikt moet worden 'als middel om te schilderen, maar dat het schilderen gebruikt kan worden als middel om te fotograferen.'
Belvédère markeert een nieuwe fase van het oeuvre van Marie Cloquet, waarbij haar artistieke praktijk verschuift naar in situ-interventies en muurinstallaties. De tentoonstelling die aan de basis van deze publicatie ligt hercontextualiseert nieuwe en recente werken - Magnolia (2024), Squared Circle (2024), Grotto (2023) en Earth, Wind & Fire (2022) - als acties die de architectuur van de exporuimtes opnieuw indelen.
De titel Belvédère is een sleutel om deze kunstwerken niet zozeer te begrijpen als beelden, maar als vehikels om te zien of net het zicht te belemmeren. Geen structuur ontworpen voor een optimale kijkervaring, maar een voorstel waarbij de toeschouwer, in zijn plaats in de ruimte en met zijn relatie tot de werken, zelf het kijkobject wordt.
Belvédère is niet alleen een overzicht van Marie Cloquets recente werk (2020-2024), maar belicht ook een markante evolutie binnen de context van haar totale oeuvre.