Bieke Depoorter

In 2011, bij het begin van de Arabische Lente, reist Magnum-fotografe Bieke Depoorter voor het eerst naar Egypte. Ze laat haar weg bepalen door een aaneenschakeling van toevallige ontmoetingen. Elke dag gaat ze op zoek naar een plaats om te overnachten. Zo krijgt ze toegang tot wat er zich in de schaduw van de revolutie afspeelt. In tijden van onrust en achterdocht probeert ze het vertrouwen te winnen. Depoorter laat de politiek en het nieuws van de dag voor wat ze zijn en gaat op zoek naar de intieme momenten, die vaak binnenshuis blijven. Vrouwen, hun mannen en kinderen delen hun dagelijkse leven, eten en zelfs hun bed met haar. Deze wederzijdse uitwisseling is voor Depoorter van groot belang. Terwijl ze altijd op zoek gaat naar verbinding, wordt ze zich steeds bewuster van haar eigen positie als buitenstaander, zowel cultureel als in haar rol als fotografe. In 2017 besluit ze terug te gaan naar Egypte. Ze gaat in dialoog over de beelden. Toevallige passanten uit het hele land schrijven hun gedachten en ideeën op de foto’s, die zo nieuwe ontmoetingsplaatsen worden. Er ontstaat een fascinerende, meerstemmige conversatie tussen mensen die anders misschien nooit met elkaar in gesprek zouden gaan. Deze nieuwe laag breekt onze westerse blik open en doorprikt het vacuüm waarin de beelden zich schijnbaar afspelen. ‘Mumkin’ is een veelgebruikt woord in het Arabisch. Het is iets wat mogelijk is, maar betekent ook ‘who knows’ of ‘wie weet’. In Egypte lijkt alles mogelijk en kan alles kan op zeer korte termijn veranderen, niets is zeker...